South Africa, Kruger Park.

Een nachtje ontsnappen aan de dagelijkse kost. Het weekend doorbrengen in Zuid-Afrika. Een nieuw land om weg te krassen op onze scratchmap. Op amper twee uur rijden, overnachten we in La Kruger Lifestyle Lodge in Marloth Park. Een verademing, na drie weken leven binnen een drukke volgebouwde perimeter van amper vijf kilometer. Eenmaal uit Maputo gereden, komen we bijna niets meer tegen. Dit afgezien van de stad Matola, waar we de woonplaatsen van de verschillende lagen van de maatschappij duidelijk kunnen onderscheiden. De happy few woont in gated communities. De minderbedeelden in sloppenwijken. En de dikke sukkelaars wonen zelfs tussen de varkens op het gigantische stort. Een eigen handel opzetten tussen het vuilnis? Perfect mogelijk. We zagen er zelfs vrouwen manicures doen. Voor de rest bestaat de route uit een onmetelijke uitgestrektheid van dorre vegetatie. Het ogenblik dat je de grens oversteekt, verkleurt het landschap van bruin naar groen. Ondanks dat er op twee jaar tijd amper regen viel, blijven de Zuid-Afrikanen verder boeren.

De lodge heeft iets weg van een tropische skichalet. De hele constructie bestaat uit dik zoetgeurend hout, met hoge strooien daken. Tot in de puntjes afgewerkt en een uitstekende service, avondmaal en ontbijt. Omdat het midden in Marloth Park ligt, hadden we zelfs een extra gast bij de aperitief op het terras. Iets tussen een aapje en een eekhoorn, vliegensvlug en zeer nieuwsgierig. Twintig minuutjes rijden en via Crocodile Bridge kan je het gigantische Kruger Park vanuit het zuiden binnengaan. Niet meer dan 50 km/u, niet uitstappen en de dieren niet voederen. De regels zijn simpel. Indien de tweede genegeerd wordt, kan je ook wel eens ongewild regel nummer drie overtreden. Instant komt het kind in ons naar boven. Raampje opendraaien en kieren: “Ooh krokodil, waterbuffels, rare kalkoenen met blauw hoofd, boxende babyaapjes, zonnende nijlpaarden, giraffen voor op de selfie, Pumba”! Ze trokken er zich niks van aan, die beesten. Ferm op hun gemak, of er nu tien auto’s drammen om een goeie foto te kunnen maken of niet. Gewoon rijden, dieren spotten en af en toe uitwijken voor overstekende waaghalzen, zoals een kudde springbokken of een koppel plompe olifanten. Weekendje met een hoog Disney-gehalte! Enkel Simba kwam niet in ons vizier.

2 comments

  1. Hey Elise, ik lees nu al een tijdje jouw blog en ik moet zeggen dat ik mee geniet. Geniet van het feit dat je de crashtest overleefd hebt (het was heavy), dat je de spreekwoordelijke West-Vlaamse ballen aan je lijf hebt om er iets van te maken. Dat je met humor jouw ervaringen deelt met ons. Mo how seg. Ik doe nu ook de provincie West-Vlaanderen, mijn inburgeringscursus is volop aan de gang. :-).
    Lieve groeten en dikke knuffel, Karline

    Liked by 1 person

    • Merci Karline :-).
      Zonder enige twijfel ben jij mijn gedroomde opvolger!
      Oed et skip ma rechte!
      Heel veel enthousiaste groetjes terug, ook aan de collega’s in Jette en de kastards in de provincie ;-).

      Like

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s