Haroumi, Tsenere, Nyad, Filipe, Cassia, Nangwan, Kemeul. Drie dagen per week gaat al mijn onverdeelde aandacht naar hen en 77 andere vlegels. Vier klassen met levendige kinderen tussen 7 en 11 jaar. Eens iets anders dan vrachtwagenchauffeurs :-). Sinds drie weken geef ik les in de International School of Maputo. Kwestie van het universeel te houden, is alles er in het Engels te doen. Best, want dat Portugees van mij staat, lichtjes uitgedrukt, nog niet helemaal op punt. 42 verschillende nationaliteiten, een hele waaier aan diverse achtergronden. Alhoewel de speelplaats 50 tinten huidskleur telt, lijkt men hier wel kleurenblind. Verrassend tolerant, vriendelijk en beleefd in de omgang. Nog niet ontdekt hoe ze erin slaagden zo’n aangenaam sfeertje te creëren. Tijd voor een sociologische casestudy ;-). Dan wordt dat diploma nog eens nuttig ingezet.

Om het even welke lessen ik zou ondersteunen? Ja hoor. Niet moeilijk doen. Al content met deze kans om ervaring op te doen. So English, History & Maths it is. Toch niet zo evident als het misschien wel lijkt. Breuken uitleggen aan een 8 jarige is geen piece of cake. Bovendien is het niet in je moedertaal. Geen breuken dus, but fractions. Kloklezen, de tafel van 7 en oppervlaktes berekenen. Ik leer ongetwijfeld evenveel bij als de leerlingen zelf. Al gaat het dan eerder over Engels vakjargon. Dat moet je wel beheersen. Tientallen keren per dag: “Mrs. Elise, how do you write this?”. Euh, one moment please, blader blader in je woordenboek. Komt niet echt geloofwaardig over. Dat doen we dus maar niet. Gelukkig worden er snel trukjes aangeleerd. Roep gewoon de slimste leerling van de klas erbij: “Can you spell this for me, please?”. Voila, afgang vermeden. En op het eind van de dag versleten naar huis. Want kinderen maken veel kabaal. Komen graag dingen vertellen. Out of the blue. Liefst verhalen die helemaal niets ter zake doen (over hun hond, huis, voetbalspelers en zo). Maar ook een plotse knuffel krijgen. Een complimentje. Of een onschuldig sympathieke vraag: “Mrs., are you 17?”. En bovendien dat voldaan gevoel. Als ze ‘t snappen. Zeker nadat je het op 15 verschillende manieren hebt proberen uit te leggen. Die scoutsleidster-ervaring komt goed van pas. Niet klassiek voor het bord staan. Wel interactief, in groepjes samenwerken en veel bewegen. Al spelenderwijs. Maths via een potje yahtzee. Windrichtingen via Ratten & Raven. Quizvragen over de geschiedenis van Mozambique. Intensief werken. En daarna een verdiend lang weekend. Nog vier weken en het is grote vakantie. Precies al helemaal in dat onderwijs ingeburgerd :-).