Vanuit Maputo met South African airlines naar Port Elizabeth op 4 uurkes tijd. Vlotjes, maar helaas niet zonder kleerscheuren. Laat het een tip zijn voor de reizende medemens: na een te kort nachtje rap rap waardevolle spullen in je valies stoppen én via Johannesburg vliegen, is geen ideale combinatie. Goed ruiken zal de dief wel doen, met Stijns parfum, maar lang zal ie niet naar muziek kunnen luisteren. Tip voor de stelende medemens: als je dan een Bose Soundlink Mini pakt, neem dan op z’n minst ook de oplader mee. Bij deze al een eerste bevestiging van wat er in de reisgids staat onder de rubriek Criminaliteit. Onze vier valiezen passen net in de koffer van de babyblauwe Toyota Corolla. Twee weken roadtrippen, van Port Elizabeth tot Cape Town, met schaamrood op de wangen. Is het niet van de looks van de auto, dan wel van mijn beginners-autorijstijl. Manueel schakelen, links rijden en geen autohold voor hellingen. Optie “full-option insurance” aangevinkt.

De route bestaat uit twee delen. Eerst een week Garden Route, vanuit de Oostkaap naar de Westkaap. Daarna een week wijnstreek plus Cape Town. Port Elizabeth zelf laten we links liggen en rijden meteen door naar het surfersdorp Jeffrey’s Bay. Een heel ander Afrika dan Mozambique! Eerste indruk: het ontbreekt de Zuid-Afrikanen absoluut niet aan vriendelijkheid en behulpzaamheid. Helaas wel aan smaak. Één hoofdweg met surfshops, diners en convenient stores. En ongelooflijk lelijke huizen. Zowaar een instant Home and Away-gevoel. Plettenberg Bay is dan weer het Knokke van de Westkaap, waar rijke blanken hun drie weken zomervakantie doorbrengen in mondiane buitenverblijven. In schril contrast met de arme zwarte bevolking, die aan de overkant van de snelweg in townships leven. De apartheid mag dan wel opgeheven zijn, de sociale ongelijkheid is nog steeds bikkelharde realiteit.

Beide stadjes hebben diepe weelderige baaien. Mooie en propere languitgestrekte witte zandstranden langs de ruige oceaan. Citytrippers zullen hier niet aan hun trekken komen. Neen, dit is het paradijs voor romantische strandwandelingen, surfplezier en een schoon bruin kleurke opdoen. Mooi meegenomen, aangezien we eigenlijk naar hier kwamen voor de prachtige natuur. De tuinroute heeft een misleidende naam. Het traject bestaat helemaal niet uit aangelegde hovekes. Wel uit overblijfselen van een dichtbegroeid oerbos. Immense woeste kliffen, diepliggende rivieren en gigantische bomen vormen het prachtige decor van de verschillende nationale parken. Een verademing na het dorre Maputo! Meer dan voldoende opties om iedere dag een sportieve activiteit te doen. River tubing op Storms River en wandelen in het Tsitsikamma woud. Mountainbiken in Harkerville forest en robben spotten al hikend op het Robberg schiereiland. Ideaal om die vroege kerstkilo’s te counteren. De Zuid-Afrikanen hebben namelijk niet de lichtste en meest verfijnde keuken. Wel een feest voor echte carnivoren. Ook voor wijnliefhebbers. En dan zitten we nog niet eens in de wijnstreek. Dat is voor zo meteen, jay!

Een beetje moetjes?

Stone Olive (Jeffrey’s Bay) & Long story guesthouse (Plettenberg Bay). Vanuit Plett kan je eigenlijk de hele regio verkennen. Long story guesthouse is een echte aanrader: 2 minuten van het strand, supervriendelijke gastvrouw Megan, heerlijk eten en een oase van rust. Pure luxe en een echt thuis-gevoel!

Hongerke? Enkele aanraders zijn:

In Food, Walskipper, Kitchen Windows, Wild Fig Farm & Nina’s real food (Jeffrey’s Bay).

Bramon wine estate, The lemon grass, Enrico’s & Simon’s bar (Plettenberg Bay).

Tredici (Swellendam).