Een half jaar samen onderweg. Van een niet-conventionele “2/3 van het jaar apart, 1/3 samen” naar een droomsituatie van nooit meer afscheid nemen. Ik teken met volle overtuiging voor het vervolg. Zeker als dit opnieuw zo’n eindeloze zomer met zich mee brengt. Dat mag gerust hier in Singapore plaatsvinden, maar dan graag op voorhand beslist hoe lang die periode effectief zal duren. Een half jaar, een jaar, twee jaar? Vijf jaar?
Kwestie dat de familie eens op bezoek kan komen. Ik beloof een animerende gids en vertroetelende gastvrouw te zijn. Met gigantische passievruchten bij het ontbijt, want die zijn hier zo groot als biljartballen, echt waar. Niet zo’n schriele gevalletje als van bij ons, die enkel het recht van bestaan verdienen als versiering op een kaasplank.
Kwestie dat ook die verhuisdozen met persoonlijke spullen eens onze richting uit geraken. Bedolven onder zes maand stof en geen kat die nog weet wat daar precies allemaal in stopt.
En kwestie dat mijn agenda wat verder dan twee weken vooruit kan ingekleurd worden. Vanaf eind maart alleen maar maagdelijk witte vakjes te bespeuren. Gelukkig kunnen de drie opdrachten, die ik op iedere locatie wou vervullen (zie Beginnersgeluk.), me nog steeds voldoende bezig houden.
Allereerst het onderhouden van deze blog. Die verdiende ondertussen een kleine restyling en een eigen naam www.elisesvalise.com. Alhoewel het machtig moet zijn om een woordje Mandarijns te spreken, ben ik nog niet gestart met een lokale opleiding te volgen. Misschien beter om te investeren in een cursus Singlisch. Ze denken waarschijnlijk dat ik doof ben, omdat ik alles twee keer moet vragen, maar van hun Engels getjingeltjangel begrijp ik dus geen snars van :-). Nee, door de onzekerheid van onze verblijfduur in the Little Red Dot, enkel maar online cursussen voor mij. Nu aan de beurt: online marketing skills bijstellen via Digital Garage van Google.
Wat betreft vrijwilligerswerk, draag ik wekelijks mijn steentje bij. Of het nu voedselpakketten samenstellen is bij Food from the Heart, of kokerellen in de soup kitchen van Willing Hearts, in Singapore is alle hulp tegen hongerbestrijding welkom. Als zelfs studenten, gepensioneerden en sabbaticals opdagen, omdat ze het de normaalste zaak vinden ‘to give back to the community’, dan help ik hier voor de prijs van gratis armspieren, blaren op de vingers en een hardnekkig ajuinaroma met veel plezier aan mee.