Wat een zomer!
Voor heel het Covid-gedoe hadden we in gedachten om in juni Sicilië te verkennen, maar die plannen werden – zoals het bij iedereen wellicht het geval was – on hold gezet. Week na week de versoepelingen en cijfers afgewacht, twijfelen over wat we zouden doen. Lago di Garda dan maar opnieuw? We mochten immers binnen onze eigen provincie Lombardije niet-noodzakelijke verplaatsingen maken.
Blij om toch op reis te kunnen gaan in 2020, maar echt enthousiast waren we niet. Hoe zal dat dan zijn, met die mondmaskers, met die afstandsregels en de vele etablissementen die waarschijnlijk zelfs hun deuren nog niet gingen opendoen.
Met het openen van de (lands)grenzen begin juni werd eindelijk het licht terug op groen gezet voor toeristische verplaatsingen. Zouden we dan toch? Sicilië? Ja hé? Auto tot in de nok volladen en wegwezen.

Juni-juli
Eerst hielden we een vierdaagse tussenstop in Rome, waar we helemaal weg waren van het park van Villa Borghese. Trekpleisters zoals de Trevifontijn, Colosseum & Spaans trappen hadden we helemaal voor onszelf, je hoorde ook geen enkele andere taal dan Italiaans. Op aanraden van een Romeinse collega het hele arsenaal aan typische lokale pasta’s geproefd (yes, een echte carbonara is weldegelijk zonder room) en we deden ook een zwaaike naar de paus, die ons vanuit zijn vensterraam begroette. Daarna een bezoek aan onze vrienden in Velletri en ’s avonds de ferry op in Napels. Na een woelige nacht op de dijende golven arriveerden we als quasi de enige toeristen in Palermo.
Op het anders schijnbaar superdrukke, hectische Italiaanse eiland vonden we de rust zelve. We verbleven tien dagen in Villa Ginevra in Santa Venerina, aan de voet van de Etna. De accommodatie was zo goed als perfect, met een adembenemend zicht op de vulkaan, citrusbomen en de zee. Een echte aanrader. Zwemmen, buiten leven, Catania, Taormina en de wijnstreek van de Etna Rosso verkennen. Daarna een weekje ‘al mare’ tussen het zuidelijke Ispica en Pozzallo, waar we – mijn ochtendlijke loopjes niet meegeteld – toch één keer tot op het strand geweest zijn. Zand en zeewater zal nooit niet mijn ding zijn. Vanuit deze uitvalsbasis waren het historische Noto, Modica, Ragusa, den dijk van Avola (en catch-up met Pieter & lovely local Roberta), het schattige dorpje Marzamemi de moeite om te bezoeken. Ten slotte waagden we ons aan het echte Siciliaanse leven in het landelijke Niscemi, waar we verbleven bij een supervriendelijke familie in hun bijhuis Mare di Augusta. Vijf dagen brioche + granite als ontbijt, arancini (= gevuld met rijst, gehakt, erwtjes en tomatensaus = volwaardige maaltijd, toch?) en mierenzoet vers fruit zoals bramen, pruimen & vijgen. Njam, een traktaat voor de smaakpapillen en een extra kilo om na de vakantie weer af te werken :-). De Valle dei Templi in Agrigento en de Scala dei Turchi waren de lange autorit met zo nu en dan een gigantische krater in het asfalt waard.
Vier weken weg van huis en onze aquafoob Pix leerde “zwemmen als een visje” en From verfijnde haar eerste waggelende pinguïnpasjes tot echte stevige stapjes. Enkele dagen thuis en meterke trakteerde ons al op haar gezelschap voor een weekendje Padua & Chioggia, waar we – thnx to Matthias – konden meegenieten de combinatie boot/zon/picknick/lagune van Venetië.

Augustus
Na al die weken vastgezeten te hebben in België in het voorjaar waren we niet van plan om tijdens de zomermaanden over te vliegen, maar de nood aan quality time met familie was te groot, dus namen de meisjes en ik het vliegtuig (die nagenoeg boemvol zat) richting de grootouders. Helemaal volgens de steeds veranderende en soms onlogische Belgische regels beperkten we de contacten tot onze bubbel. Sinds februari was het de eerste keer dat ik de meisjes eens uit handen kon geven (hallelujah) en dat ze eens met hun neefje&nichtje mochten spelen, zaaaa-lig (merci moetje&baloe en tante Annie&peetje Klaas!). Bovendien getrakteerd op tropische temperaturen, dus zwembadplezier, bbq en buiten leven maakten de week helemaal perfect.
Als we het doen, doen we het goed. De zomer en ook de zes maanden sluiting van crèche/scholen-periode werd enkele dagen geleden afgesloten met een heerlijke 10-daagse genieten Toscane met oma, opa & meterke. Maar hé, er is toch helemaal niets mis met een beetje profiteren van het leven. Bovendien reisden we in eigen land, dus je kan het ook zien als een staycation. Helemaal mee met de nieuwste trend.