Hier gaan we weer. Lockdown 2.0. Voorlopig “valt het nog mee”. Net als in België zijn enkel de scholen en essentiële winkels open, al de rest is op slot. Vaarwel uitstapjes, lunches op restaurant en vooruitzichten van op de latten te staan met de eerste sneeuw.
Omdat Lombardije momenteel rode zone is, mogen we zelfs de stad niet meer uit, en moeten we een verklaring kunnen afleggen waarom we ons op straat begeven. Niet dat er veel controle uitgevoerd wordt, maar de Italianen zijn de vorige golf nog niet vergeten en houden zich dus strikt aan de regels.
Veel meer dan de kindjes naar school brengen, boodschappen doen en een toertje gaan lopen, zit er niet in. Ongelooflijk hoe plezant een uur of twee in de supermarkt vertoeven wel kan zijn. Het was natuurlijk te verwachten. De vraag was niet of we opnieuw gingen sluiten, maar wanneer.
Gelukkig blijken de maatregelen effect te hebben en gaan de cijfers de goeie richting uit. Misschien volgende week oranje zone, dan kunnen we tenminste onze kerstboodschappen doen. Of we de cadeautjes effectief zullen mogen afgeven, al dan niet gecombineerd met een kerstdiner, staat nu (overal in Europa) ter discussie.

Binnen een paar weken is het dan zover. De afloop van het TAP project, het einde van ons vertrouwde leven in Milaan. We hebben er drie jaar súpergraag gewoond en zullen met pijn in het hart moeten vertrekken. Zeker nu Alixe zich helemaal thuis voelt op haar school en Maxime haar eerste (Italiaanse) woordjes begint te spreken in de crèche. De Italiaanse temperamentvolle cultuur, de mooie taal, het lekkere eten, de heerlijke wijn, de prachtige steden en de adembenemende combinatie van bergen & meren. Het was een droom om hier te leven. Helaas zal het afscheid door de Covid-pandemie in mineur gebeuren. Geen laatste spaghetti al cartoccio in de Isola, geen laatste negroni in B-café, geen laatste keer eventjes een paar uurtjes gaan skiën in Piani di Bobbio. Spijtig, maar ’t is ook geen wereldramp. Als we ooit het expatleven vaarwel zeggen, staat Noord-Italië sowieso op ons lijstje om als vaste woonplaats te overwegen :-).

Waar we hierna naartoe gaan, dat is opnieuw de vraag. Europa, Azië of misschien wel het Midden-Oosten? We weten het zelf nog niet, maar hopen het zo snel mogelijk te horen. Fingers crossed!